- göycəqarğa
- is. zool. Alaqarğadan kiçik oxuyan quş. Sarı bülbüllər, torağaylar, göycəqarğalar, . . ənlikli bülbüllər hərəsi bir cür səslə oxuyub səs-səsə verirlər. E. Sultanov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
güləcəqarğa — (Xaçmaz) göycəqarğa … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atquşu — (Sabirabad) göycəqarğa. – Atquşunun əti öskürəyə dərmandı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çintal — (Göyçay, Xudat, Oğuz, Tərtər, Ucar) ağacdələn. – Çintal dındağıynan ağacı deşir (Oğuz); – Çintal göycə qarğa kimidi (Ucar); – Çintalın peşəsi ağacı deşməx’di (Tərtər) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
göy — I (əksər dialekt və şivələrdə) bax gev. – Göy də adamın bir oğludu elə (Gədə bəy); – Mə:m göyüm heş bir işin qulpunnan yapışmır (Tovuz) II (Qazax, Şəmkir, Tovuz) xəsis. – Göy olma, dur bu toğlunun birni kəs yiəx’ (Şəmkir) III (Göyçay, Zərdab)… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti